آذربایجانی ها از قاتلان خود قهرمان ملی می سازند
در روز ۱۹ فوریه ۲۰۰۴ میلادی رامیل صفراف٬ افسر ارتش جمهوری آذربایجان٬ گورگن مارکاریان٬ افسر ارتش ارمنستان را هنگامی که در خواب بود با تبر به قتل رساند و تلاش کرد یک افسر دیگر ارتش ارمنستان را نیز به قتل برساند. دلیل این قتل صرفاً ارمنی بودن مقتول بود. این قتل در جریان برنامه آموزشی سازمان « ناتو» در بوداپست مجارستان رخ داد و دادگاه مجارستان قاتل را به حبس ابد محکوم کرد . در سال ۲۰۱۲ میلادی مجارستان صفراف را برای گذراندن بقیه دوران محکومیتش به جمهوری آذربایجان مسترد کرد و جمهوری آذربایجان بر خلاف آنکه وعده داده بود که این قاتل دوران محکومیتش را سپری خواهد کرد٬ وی را در بدو ورود به باکو آزاد کرد،به وی لقب قهرمان ملی داد،درجه نظامی وی را ارتقاء داد و حتی حقوق سال های سپری نموده در زندان را به وی پرداخت کرد. تنفر از ارمنیان در قشر نوجوان و جوان آذربایجان تا آنجا پیش رفته که یک نوجوان ۱۵ ساله در جواب پرسش گزارشگر تلویزیونی باکو در خصوص آزادی رامیل صفراف می گوید:درست است که قتل کار بدی است اما صفراف یک ارمنی کشته است.
در همین خصوص اظهارات برخی از مقامات رسمی جمهوری آذربایجان درباره اقدام رامیل صفراف خواندنی است با خواندن این اظهارات می توان به خوبی دریافت که مقامات آذربایجانی و دولت الهام علی اف چگونه بذر نفرت و کینه در دل جوانان آذربایجانی می کارند و می خواهند مردم آن کشور را که به گفته بسیاری از کارشناسان تمایلی به جنگ ندارند تهیج کرده و روانه جنگ با ارمنیان کنند.
اظهارات انارمحمد خانوف نماینده مجلس ملی آذربایجان (نشریه زرگالو ۲۰۰۴م.)
“من همیشه به آن دسته از افسران مان که در ترکیه و ناتو مشغول گذراندن دوره های آموزشی هستند گفته ام ما به وجود شما در قراباغ نیازمندیم ارمنیان را بایستی در قراباغ بکشیم نه دیگر کشورها.”
المیرا سلیمانووا حافظ حقوق بشر آذربایجان (نشریه زرگالو ۲۰۰۴م)
“رامیل صفراف باید نمونه ای از وطن پرستی برای جوانان آذربایجان باشد.”
اکشیم مهدی سفیر و نماینده آذربایجان در شورای اروپا(نشریه زرگالو ۲۰۰۴م)
“به ارمنیان توصیه نمی کنیم که تا زمانی که مسئله قراباغ به حل نهایی نرسیده است به خواب بروند.”
تگل تکین حاجیووا عضو هیئت نمایندگی آذربایجان در مجلس اروپا (نشریه زرگالو ۲۰۰۴م)
“اگر در این مرحله جامعه آذری موفق به نجات رامیل صفراف از دست جوامع خارجی ارمنی (دیاسپورای ارمنی ) نشود معلوم می شود که ما در آینده نخواهیم توانست در جنگ آزاد سازی سرزمین های اشغالی پیروز شویم.”
زخید عروج نماینده مجلس ملی آذربایجان (نشریه زرگالو ۲۰۰۴)
“اگر ما امروز نتوانیم برای دفاع از رامیل صفراف به پا خیزیم فردا هیچ آذربایجانی ای در صورت نیاز علیه ارمنیان اسلحه به دست نخواهد گرفت.”