چگونه اردوغان گفتار نفرت پراکنی و نژادپرستی را «عادی» می کند.
هِرکولس ميلاس،مقاله نویس یونانی در وبسایت خبری (Ahval) مقاله ای تحت عنوان «چگونه اردوغان گفتار نفرت پراکنی و نژادپرستی را عادی می کند» نوشته است:
هرکولس میلان می نویسد:
سخنرانی های رجب طيب اردوغان، رئيس جمهورترکيه عليه غرب، از اتهامات تا نفرت، تهديد و توهين صريح در نوسان است. او همان نگرش را نسبت به مخالفان داخلی خود نیز نشان می دهد، اما در اينجا ما فقط در مورد اظهارات بين المللی او صحبت می کنيم. اظهارات تهاجمی وی را می توان به پنج حوزه مختلف تقسيم کرد: تاريخ،فرهنگ،دين، سياست و اخلاق. موضوع اصلی همه اين موارد مقايسه به اصطلاح «نکات مثبت ترکیه» با «نکات منفی غرب» است.
سخن اصلی و تاریخی اردوغان اين است که ترک ها فرزندان و میراث دار يک امپراتوری عثمانی قدرتمند و ظاهراً محبوب هستند و بقيه به عنوان استعمارگران، امپرياليست ها، استثمارگران، سوداگران،مهاجمان و غيره به تصوير کشيده می شوند. مطابق اظهارات گذشته وی، ترک ها به غير مسلمانان احترام گذاشته و از آن ها محافظت می کردند و هرگز برخلاف آنچه که مردم غربی انجام می دادند، از هيچ ملت و جامعه ای بهره برداری نمی کردند.
ميلاس نوشته است:
«به گفته اردوغان، غرب از نظر فرهنگی، ظالم، نژادپرست، نسبت به نيازمندان نامهربان، گستاخ، تهاجمی و توسعه طلب بوده است و برعکس، ترک ها هرگز چنين کاستی هايی نشان نداده اند، بلکه فقط يک فرهنگ غنی و انسانی داشته اند. به عنوان مثال امروز ترکيه به فقرا در آفريقا کمک می کند».
«وقتی صحبت از سياست می شود، تئوری های توطئه غالب می شود. اردوغان و پيروانش ادعا می کنند که غرب و به ويژه ایالات متحده در حال طرح کودتاهای نظامی برای براندازی دولت او می باشند. وی ادعا می کند که غرب به گروه های تروريستی از جمله کُردها، پيروان فتح الله گولِن و عمدتاً به دشمنان ترکيه که در تلاشند کشور را تقسيم کنند کمک می کند. اردوغان گفت که اين نيروها اغلب اقتصاد ترکيه را مختل می کنند».
ميلاس می نويسد:
«تعاريفی که عليه دشمنان ترکيه (مسيحيان غربی، اتحاديه اروپا و ايالات متحده) به کار رفته است، شامل قاتل، نژادپرست، نازی، خودخواه، استثمارگر و منافق است. او آن ها را به اقدامات زير متهم می کند:
شما دست به نسل کشی می زنيد، با مسلمانان بد رفتاری می کنيد، به پيامبر ما توهين می کنيد، در برابر وطن ما شيادی می کنيد، به دشمنان ما کمک می کنيد، باج خواهی می کنيد، در امور روزمره ما دخالت می کنيد، نسبت به ما فحاشی می کنيد، با رعايت استانداردهای دوگانه تبعيض قائل می شويد.
اين سؤال مطرح می شود که چرا اردوغان اين شيوه ناخوشايند ابراز وجود را انتخاب می کند؟ آيا وی احساس نمی کند که اين روش برخلاف منافع وی عمل می کند؟
پاسخ های مختلفی به ذهنم خطور می کند. شايد اردوغان معتقد باشد که از اين طريق مريدان خود را تشويق می کند و موقعيت سياسی خود را در کشور تقويت می کند، يا جهان اسلام را تحت تأثير قرار داده و پيروان جديدی را در سراسر جهان به دست می آورد. شايد او آنچه را که صادقانه باور دارد، بيان می کند و احساس می کند که حقيقت را می گويد. شايد او در حال گشودن راه جدايی از دنيای غرب است، يا شايد کنترل محيط اطراف خود را بهم ريخته است. همچنين می توانيد به ترکيبات مختلف موارد فوق فکر کنيد. به هر حال، اردوغان احساسات نژادپرستانه و تخيل کسانی را که احساس می کنند درمجازات غرب موجه هستند، تقويت می کند».
منبع:
https://news.am/arm/news/614823.html
