در بیست ژوئیه ۱۹۷۴ نیروی هوایی ترکیه بمباران شمال قبرس را در حالی آغاز نمود که نیروهای پیاده‌نظام این کشور با هدف حفظ وضع موجود آن زمان به این کشور تجاوز کرده بودند.
در بیانیه ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۴ دولت ترکیه این‌چنین آمده است: «هدف ترکیه برقراری امنیت و دفاع از حقوق جوامع مختلف بدون تبعیض می‌باشد». با این وجود، پس از تجاوز به سرزمین قبرس، ارتش ترکیه با ۳۰ هزار سرباز و با حمایت نیروی هوایی‌اش سیاست پاک‌سازی قومی را به اجرا درآورد. هدف واقعی این کشور تبدیل بخش شمالی قبرس به منطقه‌ای صرفاً ترک‌نشین بود. برای نیل به این هدف، ترکیه اقدام به بیرون راندن صد و هشتاد هزار قبرسی یونانی تبار ساکن شمال این کشور نمود و ۴۵۰۰۰ ترک ساکن جنوب را به شمال منتقل کرد.
این اتفاق در حالی رخ داد که ترکیه به‌عنوان دولتی که جانشین امپراتوری عثمانی شده بود با امضای پیمان لوزان از هرگونه ادعا بر قبرس صرف‌نظر کرده بود اما در سال‌های ۱۹۵۰ دولت‌های متوالی ترکیه ادعای خود را بر اراضی شمالی قبرس تکرار کردند. در سال‌های ۱۹۶۰ این ادعاها رنگ تهدید و تجاوز به خود گرفت و ارتش ترکیه به‌صورت سیستماتیک شروع به غارت منازل و ساختمان‌های تجاری متعلق به قبرسی‌های یونانی تبار نمود.
پس از اخراج قبرسی‌های یونانی تبار و تصرف غیرقانونی خانه و کاشانه‌شان، سربازان ترک آن را میان مهاجرینی که به‌تازگی از ترکیه آمده بودند تقسیم کردند. این سیاست پاک‌سازی قومی بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ به‌شدت ادامه یافت.
در حال حاضر ارتش ترکیه دسترسی به منطقه اشغالی را ممنوع کرده است و اجازه بازگشت ۱۸۰۰۰۰ قبرسی یونانی تبار به خانه‌هایشان را نمی‌دهد. ترکیه همچنان از دادن هرگونه اطلاعاتی درباره سرنوشت ۱۶۰۰ مفقودی که آخرین بار در زندان‌های ترکیه دیده‌شده‌اند، امتناع می‌ورزد.
ترجمه: موسسه ترجمه و تحقیق هور
منبع: http://www.armenews.com/spip.php?page=article&id_article=59360
