پیرزن ۱۰۰ ساله ارمنی هر روز انجیل می خوانم و برای ترکها دعا و طلب آمرزش می کنم
ترجمه توسط :ایساک یونانسیان
روزنامه ایندیپندت چاپ انگلستان در مقاله ای به داستان پیرزن ارمنی “یونیگه سالیبیان” و یکی از آخرین بازماندگان نسل کشی ارمنیان در سال ۱۹۱۵م پرداخته است،این روزنامه نوشته خانم سالیبیان یکی از آخرین بازماندگان نسل کشی ارمنیان است و شنیدن خاطرات او بسیار ارزشمند می باشد.
خانم “سالیبیان” در سال ۱۹۱۴م در شهر آنتپ ترکیه متولد شده و اکنون صد ساله می باشد وی در حال حاضر در خانه سالمندان ارامنه کالیفرنیا ساکن است.نکته قابل توجه در مورد او اینست که وی با توجه به سن و سال از حافظه بسیار خوبی بهره می برد و تمام وقایع دوران کودکی را بخاطر دارد.
منبع خبر از قول “یونیگه” می نویسد همانقدر که اسناد و مدارک موجود، هولوکاست یهودیان را به اثبات می رساند همانقدر نیز اسناد و مدارک در خصوص هولوکاست ارمنیان (نسل کشی ارمنیان) وجود دارد و از آنجا که ترکیه کماکان به سیاست انکار خود ادامه می دهد ما ارمنیان می بایست هر روز این موضوع را تکرار، تکرار و تکرار کنیم.
ترکهای عثمانی تا سال ۱۹۱۷م به جنایات خود علیه ارمنیان در شهر آنتپ ادامه داده اند ،هدف تخلیه کامل شهر از ارامنه بوده است.این دقیقا همان سالیست که خانم “سالیبیان” محله و کوچه خود را بیاد می آورد ،کوچه ای که از آن تنها خاطرات دردآور باقی مانده است او تا به امروز صدای گریه یتیمان و کودکان ارمنی را از کوچه می شنود که چگونه سربازان ترک آنها را به مسلخ مرگ و تبعید می کشاندند.
ایندیپندت می نویسد :در نخستین سال وقوع نسل کشی تعداد زیادی از افراد سالخورده و میانسال ارمنی کشته شده و تنها افراد باقیمانده صدها یتیم بی گناه بودند. خانواده “یونیگه” در سال ۱۹۲۱م بعنوان یکی از آخرین بازماندگان نسل کشی به سوریه فرار می کنند،هنگام فرار کالسکه آنها واژگون شده و وی بطرز مجزه آسایی جان سالم بدر می برد.در سال ۱۹۵۳م. وی به بیروت نقل مکان کرده و در آنجا با یک کشیش ارمنی “واهرام سالیبیان” ازدواج می کند.این پیرزن ارمنی در سال ۱۹۷۶م. و بدنبال وقوع جنگ لبنان به آمریکا مهاجرت کرده و در حال حاضر در خانه سالمندان ارامنه در کالیفرنیا زندگی می کند ،او خود را بسیار خوشبخت می داند.
ایندیپندت در انتها می نویسد این پیر زن سالخورده با وجود تحمل مشقت های فراوان هر روز انجیل می خواند و برای ترکها دعا و طلب آمرزش می کند.
